Şimdi hattat bana sevgini söyle.
Bana aşkını söyle.
Söyle ki yaradılışının özünde zaten ezeli aşk bulunan şu alemi birlikte kucaklayalım.Çünkü o,tek kişinin kucaklamasıyla yetinmeyecek kadar genis ve derin. Tek kişinin tek başına bilemeyeceği kadar karanlık ve aydınlık.
Bana sevgini söyle
Bana aşkını söyle.
Senin aşkında senin aynanda evvela kendimi göreyim.
Kendi güzelliğime hayran olayım.Ne kadar güzel yaratılmış olduğumun farkına varayım.Ben ağlayayım ve sen bana ne kadar güzel ağlıyorsun,gözyaşların ne kadar güzel,de.Bana sonsuzluğa dair bir şey söyle.
De ki varlığıma, de ki varlığına, de ki mutlak olana açılan yollarım pekişsin.De ki varlığından haberdar olayım.Güzel başını tahta bir rahleye dayayarak sen de ağla. Var olmuş olduğundan ve dahi var olmuş olacağından emin olayım.Binbir türlü çeşitlemesine dalarak alemin evvela, binbir merhalesinden,binbir vadisinden geçerek;var olmayanın,gözle görülmeyenin mutlak güzelliğinde bulalım kendimizi.
Ve öyle bir an gelsin ki varlarla yetinmeyerek artık, yoklukları seçelim.Aynalarda görünmez olalım.
Şimdi hattat,şimdi bana aşkını söylemelisin.
Şimdi bana sevgini söylemelisin...